Dwa eksperymenty, dwa zespoły o funkcji mieszkalnej – wybudowane przed i po II wojnie światowej, z zupełnie innymi ideami w tle. Dziś o statusie kultowych, odwiedzane przez rzesze turystów. W dokumencie zajrzymy do wnętrza Jednostki Marsylskiej i poznamy jej mieszkańców i mieszkanki, specyfikę ich codzienności, a także podejście do turystów. W dyskusji prowadzonej przez historyka architektury Grzegorza Piątka wraz ze znawczynią wrocławskiej WuWy, Grażyną Hryncewicz-Lamber oraz mieszkanką jednego z mieszczących się tam domów jednorodzinnych, Agnieszką Przewirską zastanowimy się nad sytuacjami „publicznych budynków prywatnych”. Na ile status ikony czy zabytku, duma z zamieszkiwania wyjątkowej architektury niweluje niedogodności życia w obiekcie będącym wciąż „na widoku”? Jakie korzyści i problemy wynikają z konieczności dbania o stan tego rodzaju architektury? Czy krajowe realia ochrony zabytków sprzyjają tworzeniu i funkcjonowaniu tego typu założeń? Spróbujemy zastanowić się, dlaczego, to co dla jednych stanowi powód do dumy, dla innych staje się przekleństwem codziennego zamieszkiwania.
Agnieszka Przewirska – mama, żona, wrocławianka. Z wykształcenia animatorka kultury. Zawodowo- od 20-tu lat w branży związanej z projektowaniem i wyposażaniem wnętrz. Lokalna patriotka i samozwańczy przewodnik po mieście dla wszystkich przyjezdnych przyjaciół. Od ćwierć wieku mieszkanka WuWy.
Grażyna Hryncewicz-Lamber – architektka i historyczka architektury, nauczycielka akademicka, adiunkt na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Członkini Dolnośląskiej Okręgowej Izby Architektów, Stowarzyszenia Architektów Polskich i DoCoMoMo International. Interesuje się epoką modernizmu, szczególnie powojennego, w architekturze. Projektowała obiekty usługowe, mieszkalne, użyteczności publicznej i kultury.
moderacja: Grzegorz Piątek – krytyk i badacz architektury, kurator, z wykształcenia architekt. Autor biografii „Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego” (2016), za która otrzymał Nagrodą Literacką m.st. Warszawy, oraz książki „Najlepsze miasto świata. Odbudowa i przebudowa Warszawy 1944-1949” (2020). Współautor innych publikacji poświęconych miastu i architekturze, m.in. „Lukier i mięso. Wokół architektury w Polsce po 1989 roku” (z Jarosławem Trybusiem i Marcinem Kwietowiczem, 2013). W latach 2005-2011 członek redakcji miesięcznika „Architektura-murator”, od 2015 jest gościnnym felietonistą „Gazety Stołecznej”, a od 2018 roku prowadzi rubryką architektoniczną na stronie vogue.pl. W latach 2011-2019 działał w Fundacji Centrum Architektury, gdzie opracował m.in. polskie wydania pism Le Corbusiera, Rema Koolhaasa i Jane Jacobs. W 2008 roku współtworzył wystawę Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings nagrodzoną Złotym Lwem na XI Biennale Architektury w Wenecji, następnie m.in.: Open:Poland. Architecture and Identity w Royal Institute of British Architects w Londynie, Modernización podczas festiwalu PhotoEspaña oraz Dane warszawskie w Muzeum Warszawy.